در منطقل الطير بعد از تصميم مرغان به سفر هر كدام از مرغان به بيان اشكالات سفر مي پردازند كه عطار سخنان ده مرغ را كه هر كدام تمثيلي از قشر خاصي از افراد اجتماع مي باشند را در ده بخش مي آورد و در دنباله انتقادات مرغ ، جواب هدهد به او را هم مي آورد و پس از آن هم حكايتي فراخور سخنان مرغ و هدهد مي آورد . كه ابتدا بلبل و پس از آن به ترتيب طوطي ، طاووس ، بط ، كبك  و هماي به بيان سخن مي پردازند و هفتمين پرنده باز است كه در كلام عطار ممثل افرادي است كه متملق و چاپلوسي را شيوه خود ساخته و مي خواهند از اين طريق به بزرگان نزديك شده و در سايه آنها خود هم به نان و نوايي برسند و اين افراد هميشه تملق صاحبان قدرت را مي نمايند و اگر صاحب قدرتي از منصب خود بركنار گردد ديگر كاري به او ندارند . براي اين اشخاص اصطلاحات فراواني به كار برده مي شود نظير بادمجان دور قاب چين ، پاچه خوار و يا به قول سعدي مگسان دور شيريني كه مانند مگس دور شيريني را شلوغ مي كند اما فقط به منفعت خود كه خوردن شيريني است فكر مي كند نه چيز ديگري . باز بيان مي دارد كه :

گفت من از شوق دست شهریار     چشم بربستم ز خلق روزگار

لطفا براي مشاهده بقيه به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .

بلبل يكي از پرندگاني است كه در آثار شاعران زياد به كار برده شده است . در آثار بيشتر شاعران از آواز بلبل تعريف شده است و بيشتر هم آواز بلبل را سخن عشق توصيف مي كنند سعدي گويد :

دانی چه گفت مرا آن بلبل سحری        تو خود چه آدمیی کز عشق بی‌خبری

 و برخي هم آواز بلبل را بيان رموزعشق مي دانند و يا آواز او را گفتگوي عاشقانه با معشوق كه گل نيز نماد معشوق مي باشد مي دانند .  

منوچهري

بلبل شیرین زبان بر جوزبن راوی شود     زندباف زندخوان بر بیدبن شاعر شود

لطفا براي مشاهده بقيه به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .

تكرار در شعر

يكي از آرايه هاي ادبي است كه اگر در شعري به كار برده شود ،به سبب ايجاد موسيقي در شعر باعث لطافت بيشتر شعر مي گردد . تكرار در شعر به چندين روش انجام مي گردد . گاهي ممكن است يك قسمت شعر تكرار گردد و گاهي يك كلمه تكرار شود . گاهي نيز شاعر با تكرار يك حرف برموسيقي شعر مي افزايد . البته اينگونه نيست كه اگر حرفي در يك بيت چند بار تكرار شد بر موسيقي شعر بيفزايد . بلكه به كار گيري حرف و همچنين حروف ديگري كه در كنار آن حرف مي باشد نيز بسيار مهم مي باشند .

منوچهري گفته :

خیزید وخز آرید که هنگام خزان است            باد خنک از جانب خوارزم وزان است

آن برگ رزان بین که برآن شاخ رزانست           گویی به مثل پیرهن رنگ رزانست

لطفا براي مشاهده بقيه اشعار به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .

در قسمتهاي قبل بعد از انجمن مرغان هرمرغي بهانه اي براي نرفتن مي آورد و هدهد هم جواب او را مي داد كه چهار پرنده بلبل ، طوطي ، طاووس و بط سخنان خود را گفتند و جواب شنيدند . پرنده بعدي كبك مي باشد .

کبک بس خرم خرامان در رسید     سرکش و سرمست از کان در رسید

سرخ منقاروشی پوش آمده       خون او از دیده در جوش آمده

كبك در كلام عطار تمثيلي از افراد مال اندوز است . و كبك بيان مي دارد كه عشق به گوهر يا همان ماديات او را بس است و او به دليل وابستگي به گوهر نمي تواند به سيمرغ برسد .

عشق گوهر آتشی زد در دلم       بس بود این آتش خوش حاصلم

كبك مي گويد براي به دست آوردن گوهر من بر سنگ مي خوابم و سنگ مي خورم تا بتوانم گوهر را به دست آورم .

لطفا براي ديدن بقيه به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .

یکی از زیباترین غزلهای خواجه شیراز به نظر اینجانب غزل زیر است که در نسخه قدسی آمده و در دیگر نسخه های معروف مانند قزوینی - غنی و خانلری و هوشنگ ابتهاج ( سایه ) و نیساری نیامده است .( میرزا محمد قدسی که از سادات داراب می باشد ومختصری از شرح حال او در پست قدسی دارابی آورده ام ) لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرماييد.

محمد قدسي دارابي ( گردآوري ديوان حافظ )